-
1 nazywać
nazywać po imieniu duzen, beim Vornamen nennen; fig beim Namen nennen;nazywać się heißen;nazywam się … ich heiße …;jak to się nazywa? wie heißt das?;to się nazywa odwaga! das nenne ich Mut! -
2 nazywać
I. vt[be]nennen\nazywać rzecz[y] po imieniu die Dinge beim Namen nennenII. vrheißenjak się Pan/Pani nazywa? wie heißen Sie?, wie ist Ihr Name?jak to się nazywa? wie heißt das?, wie nennt sich +akk das?nazywa się, że ... es heißt, dass... -
3 imię
uniwersytet dba o dobre \imię die Universität pflegt ihren guten RufLiceum Ogólnokształcące imienia I.J. Paderewskiego das I.J. Paderewski-Gymnasiumw czyimś imieniu in jds Namen, im Namen von jdmw \imię sprawiedliwości ( przen) um der Gerechtigkeit willen -
4 rzecz
rzecz [ʒɛʧ̑] f\rzeczy osobiste persönliche Sachenczy to pańskie \rzeczy? sind das Ihre Sachen?to nie moja \rzecz das ist nicht meine Angelegenheitznać się na \rzeczy sein Handwerk verstehen, Bescheid wissenprzystępować do \rzeczy zur Sache kommenmówić do \rzeczy vernünftig [ lub sachlich] redenmówić od \rzeczy dummes Zeug [ lub Unsinn] reden, wirr redenogólnie \rzecz biorąc im Allgemeinen, im Großen und Ganzen\rzecz jasna... ganz klar...on jest do \rzeczy er ist in Ordnungco to ma do \rzeczy? was hat das damit zu tun?to nie ma nic do \rzeczy das tut nichts zur Sachezbiórka na \rzecz... Sammlung f zugunsten [ lub zu Gunsten] +gen...nazywać \rzeczy po imieniu die Dinge beim Namen nennenw gruncie \rzeczy im Grunde genommennie jest \rzeczą przypadku, że... es ist kein Zufall, dass...\rzecz w tym, że... es geht [ lub handelt sich] darum, dass...to \rzecz gustu das ist Geschmack[s]sacheto zmienia postać \rzeczy so sieht das Ganze völlig anders auskolej \rzeczy der Lauf der Dingesiłą \rzeczy notgedrungenładne \rzeczy! das ist ja ein Ding! ( fam)wielkie mi \rzeczy! ( iron) na, und!, ach, was!\rzecz sama w sobie das Ding an sich -
5 Kind
Kind [kɪnt] <-[e]s, -er> nt1) (opp: Erwachsener) dziecko ntuneheliches \Kind dziecko nieślubneein \Kind [von jdm] erwarten ( geh) oczekiwać [czyjegoś] dziecka, być w ciąży [z kimś]sie kriegt ein \Kind ( fam) ona spodziewa się dziecka3) das \Kind mit dem Bade ausschütten wylać dziecko z kąpielądas \Kind beim Namen nennen nazywać rzecz po imieniuein \Kind seiner Zeit sein być dzieckiem swoich czasówsich bei jdm lieb \Kind machen ( fam) przymilać się do kogoświr werden das \Kind schon schaukeln ( fam) damy sobie jakoś radęvon \Kind auf od dziecka -
6 nennen
nennen ['nɛnən] <nannte, genannt>I. vtjdn bei seinem Vornamen \nennen mówić [o zwracać się] do kogoś po imieniuKatharina II., genannt die Große Katarzyna II, zwana Wielką2) ( bezeichnen)wie nennt man das? jak to się nazywa?3) ( angeben) podawaćdie genannten Personen... wymienione osoby...II. vrsich Maler/Musiker \nennen uważać się za malarza/muzyka
См. также в других словарях:
nazywać się — I – nazwać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazywać samego siebie jakimś mianem, imieniem, tytułem; nadawać sobie, przybierać imię, miano, określenie, tytuł, przezwisko; określać się w jakiś sposób : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać – nazwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}po imieniu {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o czymś wprost, bez ogródek; nie owijać w bawełnę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie chcę więcej słyszeć o pilnych wyjazdach służbowych, nazwij rzecz po imieniu, że masz kochankę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nazywać — Nazwać rzecz (rzeczy) po imieniu «mówić o czymś wprost, szczerze; mówić coś bez ogródek, bez owijania w bawełnę»: (...) nie obędzie się bez zdecydowanej, wyraźnej ingerencji państwa przy pomocy wszystkich środków, jakie stoją do jego dyspozycji.… … Słownik frazeologiczny
nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… … Słownik języka polskiego
imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… … Słownik języka polskiego
imię — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVb, D. imienia; lm M. imiona {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa osobowa nadawana dziecku po urodzeniu przez jego rodziców lub opiekunów; zatwierdzona przez odpowiedni urząd,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
